حرف از خودکار میزدیم .خودکار از شأن قلم کاست ،و دوات را نفی بلد کرد!
اما ،این همه ماجرا نبود ….
خودکار آفتی شد و بر جان مداد افتاد .
مداد یار دیرینه ما بود .تفاوت میان خودکار و مداد بسیار است .
مداد را نرمی بود ،خودرکار را درشتی!
مداد با سپیدی کاغذ الفت می گرفت ،خودکار به پاکی کاغذ چیرگی..!
آن را شرم و حیام برازنده بود و این را پرده دری در خور است .
مداد اگر به خطا میرفت، مکان محو خطا بود
خودکار اگر بلغزد ،لغزش به پایش نوشته می شود .
پ.ن:دوست دارم پایان هر نوشته ای شعری بزارم :)
چشمهایت عقیق ِ اصل یمن
گونه ها قاچ سیب لبنانی
تو بخندی شکسته خواهدشد،
قیمت پسته های کرمانی
#علیرضا-آذر